|
ادبیات فارسی | ||
|
لینک دوستان
|
نمايش تجربي يكي از روش‌هاي تدريس است كه براي عرضه ديداري و بيان يك فرآيند متوالي، واقعيات يا مفاهيم به كار مي‌رود. استفاده از اين روش به ياد دهنده امكان دستكاري و به شركت كننده امكان مشاهده مي‌دهد. معمولاً نمايش تجربي با توضيحات شفاهي گام به گام همراه است و انتظار مي‌رود شركت كنندگان اين توضيحات را به عنوان رهنمود در عمل به كار برند. لازم به ذكر است كه ارائه دهنده موادي را براي تدريس به كار مي‌برد كه پويا، جالب، قابل فهم و به حافظه سپردني باشند. طبق نظر لازرlazear با به كارگيري نمايش تجربي، هوش كلامي- زباني و ديداري- فضايي تقويت مي‌شود. براي يادگيرندگان كلامي- زباني نمايش بايد از جنبه‌هاي معناشناسي، طريقه نحو كلمات، آواشناسي و تنوع كاربرد كلمات مورد توجه قرار بگيرد. براي يادگيرندگان ديداري- فضايي نه تنها بايد ديدن فرآيند متوالي فراهم شود بلكه بايد به آن‌ها ياري داد تا بتوانند تصوير ذهني را دريافت كنند و يا به شبيه‌سازي آن بپردازند. گام‌هاي اصلي عملي براي استفاده از نمايش تجربي: گام اول: آماده سازي در اين گام بايد وظايف كاربرد مشخص شود، از جملات ساده استفاده شود و ارائه دهنده بايد اطلاعات، ابزار، مواد و تجهيزات را قبل از نمايش تجربي آماده كند. اندازه مواد و تناسب آن‌ها بايد مورد نظر قرار گيرد همچنين مناسب بودن محل اجراي نمايش بايد مورد اطمينان باشد. طرح درس نوشتاري يا نموداري كه حاوي شيوه عمل باشد بايد به عنوان راهنما عرضه شود. نمايش تجربي بايد با توجه به ويژگي‌هاي يادگيرندگان برنامه‌ريزي شده باشد و حجم آن متناسب با نيازهاي آنان باشد. مدت زمان نمايش بايستي به دقت تنظيم شود. كيفيت نمايش يك فرآيند طولاني را مي‌توان با تقسيم كردن آن به چند بخش ارتقاء بخشيد. گام دوم: ارائه كردن لازم است جملات كوتاه و كلمات آشنا براي حفظ توجه و درك شركت كنندگان به كار گرفته شوند. فهرست محتوا به مدرس اطمينان مي‌دهد كه همه مراحل اجرا شده است. اطلاعات با رعايت زمان و متناسب با سطح درك يادگيرنده ارائه شود. اطلاعت گام به گام و با رعايت ارائه از ساده به مشكل معرفي شوند. دانش جديد بايد به دانش قبلي يادگيرندگان مرتبط شود. گام سوم: به كار بردن به كار بردن مهارت‌هايي كه آموخته شده است به شركت كنندگان امكان مي‌دهد تا آنچه را شنيده و ديده‌اند در عمل به كار برند. ياد دهنده ممكن است به طور پيوسته و همزمان يا ناپيوسته و غيرهمزمان بر تصميم‌گيري و فعاليت‌هاي يادگيرندگان نظارت كند. از طريق تمرين، يادگيرندگان قادر خواهند بود آنچه را مدرس نشان داده مشخصاً به اجرا درآورند و بر آن تسلط يابند. به اشتباهات بايد اشاره شود و براي اصلاح به ياگيرنده فرصت داده شود تا خود شخصاً عمل كند. گام چهارم: آزمون و پيگيري آزمودن نشان مي‌دهد تا چه حد شركت كنندگان به هدف‌هايي كه در نمايش تجربي مورد نظر بوده است دست يافته‌اند و بر آن‌ها مسلط شده‌اند. تنوع در نمايش تجربي در نمايش تجربي از روش‌هاي گوناگوني استفاده مي‌شود. هريك از روش‌ها بايد با نياز يادگيرنده و هدف مدرس متناسب باشد. مواد مبتني بر متن، نمايش يك مهارت توسط مربي و .... مي‌تواند استفاده شود. هنگامي كه شركت كنندگان مستقيماً در فرآيند انجام درگير مي‌شوند، يادگيري افزايش مي‌يابد. استفاده از يك دستيار ماهر به تنوع نمايش تجربي مي‌افزايد. پنيك (penick) پيشنهاد مي‌كند نخست به مدت يك دقيقه تجربه به شركت كنندگان عرضه شود سپس از شركت كنندگان خواسته شود نشان دهند چگونه همان نتايجي كه مدرس به دست آورده است را مي‌توان دوباره به دست آورد. اين شيوه عمل براي برانگيختن تفكر خلاق بسيار سودمند است. منبع: به سوی یادگیری برخط، مشایخ و بازرگان، 1382، انتشارات آگه نظرات شما عزیزان: موضوعات مرتبط: روش های تدریس [ پنج شنبه 17 اسفند 1391 ] [ 17:29 ] [ فائزه قادری ]
|
درباره وبلاگ  به وبلاگ من خوش آمدید |
| [ طراحی : دبیرستان فاطمه زهرا (س) ] [ Weblog Themes By : server2011 ] | ||
تبادل لینک هوشمند